GÖRDÜNMÜ NELER YAPTIĞINI ?

Gördün mü neler yaptığını? Ne konuşabildim hayatında, ne de susabildim. Pek konuşacak bir şey yok zaten de işte öyle laf olsun. Bir kaç kağıt, bir kaç cümle o kadar. Sonra bitiyor işte. Hayallerimin arasında bu en büyüğüydü. Duydun mu? Sanmıyorum. Şiirler yazdım adına sonu gelmeyen, unutulmayan rüyalar gördüm düşlerimde, şarkılar söyledim, sana can verircesine seni seviyorumlar kurdum ama anlamadın. Anlamanıda beklemiyordum zaten. İşitmişsindir son sözlerini. Ben dinledim o başladı, ilk çocuklarımızı öldürdü, sonra bizi yaktı, dağları delip ay'ı söndürdü, bir adım attı binalar yıkıldı bir adım attı çocuklar çocuk olmaktan vazgeçti. Ben sustum, o konuştu. Özlemiştim yalnızlık kokan kelimeleri, günlere baktı ve yıllarıma bir çizgi çekti, aylara baktı mevsimlerimi değiştirdi, geçmişime baktı geleceğimi yazdı. Baktıkça hatırlatsın o caddeler beni sana. İnanmak zor ama bir direğin önünde ayrılık fermanımızı okudu, ışıklar söndü, dükkanlar kapandı, o her saniye hayatımdan bir kelime çaldı ben kokusunu bir kez daha çekmek için iç geçirdim. Okumuşsundur yalnızlıkla kurulan cümleleri. Gitmek pek yakışık almadı yanına, zaten pek de üsteledim sayılmaz. Susmak yeterliydi aslında. Ama ben tekrar yazım. Bitmedi diyebilmek için bitirmedim, yani bitiremedim diyebilmek için.