İSİMSİZ DÜZEN
Cebimde 2 kuruşluk sigaram vardı,bir de resmin,arkandan gelirken yavaş yavaş,durdum ve izledim,rüzgardan savrulan saclarını bile,ah tanrım nasılda güzelsin arkandan bile,yaklaştıkça rüzgar kokunu getiriyordu burnuma,her adımımda daha çok yoğunlaşan,yaklaştıkça daha çok hızlanıyordu kalbim,terlemeye başlıyordu avuç içlerim,simdi bu kız benden gidecek mi diye bitirip duruyordum kendi kendimi,yapamaz falan filan derken bir anda karşısında anlamsızca yüzüne bakarken buldum kendimi,oturdum yanına,yavaş yavaş ve derin bir nefes alarak, hala kafamın içinde aynı soru bu kız benden gidecek mi ?Yakıştıramıyordum ona gidişi,bir anda sol göğsümde bir sızı belirdi anlamsızca,içimi tuhaf bir his sardı,kafamı çevirip bir daha baktım gözlerinin içine,bana bakıyordu ıslak kirpikleriyle birlikte,en son ağladığında yanımdaydı 3 yıl önce mutluluktan ağlıyordu ve göz yaşlarının döktüğü kirpik hala bende, sevdiğim ne olur gitme diyordu gözlerim ona,o ise bana sanki artık çok geç der gibi bakıyordu,sarılmak istiyordum o hep sevdiğim kokusunu içime çekerek sarılmak. Mutluluktan havalara uçmak istiyordum 2 gün önceki gibi,nereden çıktı ki şimdi bu ayrılık,ben sensiz ne yapıcam ki,yalnız insan nefessiz yaşar mı,benden boğulmamı istiyordu herhalde,ama bu kadarda acımasız değildi ki nasıl yapardı bunu,neyse hala bakıyordu gözlerimin içine bir anda nasıl olduysa sol gözünden bir damla yaş aktı sanki yüreğimi deliyorlardı nasılda acıyor canım,kelimelerim yetmiyor ki dur demeye,hemen öldürdüm o yaşı,daha yanaklarına varmadan,elim yanağında kaldı çekemedim,elini getirdi sanki yuvasını bulmuş gibi kapattı gözlerini,nasıl gidebilir ki böyle bir insan inanın kafama silahı dayasa gıkım çıkmaz,oturur ellerinin güzelliğini seyrederim,sırtını dönse,sırtını öperim,kirpiklerimiz birbirine değecek kadar yakınlaşsak,gözlerinden öperim,böyle bir sevdaydı ama nasıl gidebilir ki, inandıramıyorum bir türlü kalbime şu lanet olayı,ben kendi içimi susturmaya çalışırken bir anda ellerimden kaydığını gördüm,inanamıyordum kendime parça parça oluyordu avuçlarımın içinde,her gün geldiğim bu parkta oturduğum bu bankta her seferinde ayni şekilde gidiyordu ama inanamıyordum gidişine,her seferinde başından yaşıyordum bu olayı, her seferinde aynı şaşkınlıkla kalıyorum,avuçlarımın içinden uçup gidişinin,gözyaşlarımla, çığlıklarımla uğurluyorum,etrafımdaki insanlar bana bakıyor allah'ım dayanamıyorum,kafamı kaldırdığımda ise boş bir bankla karşılaşıyorum ve yine ayni iki insan gelip alıyorlar beni, kollarımdan tutuyorlar,bir şeyler batırıyorlar ve uykuya dalıyorum gözümü açtığımda ise yine delirmemek için girdiğim ve daha çok delirdiğim odada buluyorum kendimi,neyse sevgilim kendine çok iyi bak seni çok seviyorum... İnşallah gelirsin bavulun'la birlikte,seni bekliyorum..
Cebimde 2 kuruşluk sigaram vardı,bir de resmin,arkandan gelirken yavaş yavaş,durdum ve izledim,rüzgardan savrulan saclarını bile,ah tanrım nasılda güzelsin arkandan bile,yaklaştıkça rüzgar kokunu getiriyordu burnuma,her adımımda daha çok yoğunlaşan,yaklaştıkça daha çok hızlanıyordu kalbim,terlemeye başlıyordu avuç içlerim,simdi bu kız benden gidecek mi diye bitirip duruyordum kendi kendimi,yapamaz falan filan derken bir anda karşısında anlamsızca yüzüne bakarken buldum kendimi,oturdum yanına,yavaş yavaş ve derin bir nefes alarak, hala kafamın içinde aynı soru bu kız benden gidecek mi ?Yakıştıramıyordum ona gidişi,bir anda sol göğsümde bir sızı belirdi anlamsızca,içimi tuhaf bir his sardı,kafamı çevirip bir daha baktım gözlerinin içine,bana bakıyordu ıslak kirpikleriyle birlikte,en son ağladığında yanımdaydı 3 yıl önce mutluluktan ağlıyordu ve göz yaşlarının döktüğü kirpik hala bende, sevdiğim ne olur gitme diyordu gözlerim ona,o ise bana sanki artık çok geç der gibi bakıyordu,sarılmak istiyordum o hep sevdiğim kokusunu içime çekerek sarılmak. Mutluluktan havalara uçmak istiyordum 2 gün önceki gibi,nereden çıktı ki şimdi bu ayrılık,ben sensiz ne yapıcam ki,yalnız insan nefessiz yaşar mı,benden boğulmamı istiyordu herhalde,ama bu kadarda acımasız değildi ki nasıl yapardı bunu,neyse hala bakıyordu gözlerimin içine bir anda nasıl olduysa sol gözünden bir damla yaş aktı sanki yüreğimi deliyorlardı nasılda acıyor canım,kelimelerim yetmiyor ki dur demeye,hemen öldürdüm o yaşı,daha yanaklarına varmadan,elim yanağında kaldı çekemedim,elini getirdi sanki yuvasını bulmuş gibi kapattı gözlerini,nasıl gidebilir ki böyle bir insan inanın kafama silahı dayasa gıkım çıkmaz,oturur ellerinin güzelliğini seyrederim,sırtını dönse,sırtını öperim,kirpiklerimiz birbirine değecek kadar yakınlaşsak,gözlerinden öperim,böyle bir sevdaydı ama nasıl gidebilir ki, inandıramıyorum bir türlü kalbime şu lanet olayı,ben kendi içimi susturmaya çalışırken bir anda ellerimden kaydığını gördüm,inanamıyordum kendime parça parça oluyordu avuçlarımın içinde,her gün geldiğim bu parkta oturduğum bu bankta her seferinde ayni şekilde gidiyordu ama inanamıyordum gidişine,her seferinde başından yaşıyordum bu olayı, her seferinde aynı şaşkınlıkla kalıyorum,avuçlarımın içinden uçup gidişinin,gözyaşlarımla, çığlıklarımla uğurluyorum,etrafımdaki insanlar bana bakıyor allah'ım dayanamıyorum,kafamı kaldırdığımda ise boş bir bankla karşılaşıyorum ve yine ayni iki insan gelip alıyorlar beni, kollarımdan tutuyorlar,bir şeyler batırıyorlar ve uykuya dalıyorum gözümü açtığımda ise yine delirmemek için girdiğim ve daha çok delirdiğim odada buluyorum kendimi,neyse sevgilim kendine çok iyi bak seni çok seviyorum... İnşallah gelirsin bavulun'la birlikte,seni bekliyorum..
19.03.2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder